Graficy, w nowej aktualizacji Photoshopa CC pojawia się długo oczekiwana opcja automatycznego dodania efektu WOW. Pamiętajcie, by od teraz bo skończeniu projektu, nakładać ten efekt, a zaoszczędzicie sobie przynajmniej jednej poprawki. Dzięki, Adobe!
Kiedyś mówiło się na to „moja strona domowa”. Tak czy inaczej, po trzydziestu latach życia na tym ziemskim padole dorobiłem się w końcu osobistej strony internetowej. Takiej o mnie, niekomiksowej. Zajrzyjcie na macieklazowski.com, jeśli chcecie zobaczyć co jeszcze robię, poza rysowaniem głosowych ludzików.
W internecie jest toczona beka z podręczników do wychowania do życia w rodzinie. W związku z tym postanowiłem się podzielić moimi doświadczaniami z tak zwaną edukacją seksualną. Zaraz stuknie mi trzydziestka, a na lekcje z tego przedmiotu uczęszczałem jakoś pod koniec podstawówki, więc łatwo obliczyć, że było to sto lat temu. Zajęcia prowadził katecheta i była to w zasadzie regularna religia z pominięciem niektórych motywów nadprzyrodzonych. Ale wszystko w duchu zdrowej, polskiej, prawdziwej katolickiej rodziny. Dwa wykłady szczególnie utkwiły mi w pamięci.
Pierwszy był o tym, że wszelka antykoncepcja jest zła, a prezerwatywy są najgorsze. Katecheta narysował wielkiego kondoma na całą tablicę i wyjaśnił, że gdyby przyjrzeć się gumie w powiększeniu, to okaże się, że ma ona setki małych dziurek. I przez taką dziurkę może przedostać się plemnik, ale może się też uszkodzić, zahaczając o bok. I wtedy, z takiego uszkodzonego plemnika, urodzi się upośledzone dziecko.
Moja rekonstrukcja rysunku katechety.
Drugi wykład dotyczył innej straszności, mianowicie masturbacji. Oczywiście jest niedopuszczalna itd. Za przestrogę niech posłuży historia przytoczona przez katechetę. Pewien chłopiec masturbował się w wannie i niedokładnie spłukał spermę. Jego mama się kąpała po nim i zaszła z nim w ciążę.
Takimi mądrościami nas karmiono. Zostawię to tutaj, dla potomnych, by nieść kaganek oświaty.
Na blogu Kusi na kulturę ukazał się wywiad ze mną. Zostałem zapytany m.in. o to, czy uważam się za człowieka dowcipnego i gwiazdę internetu. Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na te palące pytania, zachęcam do lektury.
Druga i ostatnia część mojego goszczenia w videokaście „Tłusty i kontent”. Tym razem rozmawiamy o lenistwie. A przynajmniej próbujemy, bo rozmowa mimo wszystko nieuchronnie schodzi na tory robienia czegoś.
Byłem gościem videocastu „Tłusty i kontent”. Na dzień dobry spytano mnie skąd biorę pomysły, potem pojawiły się następne trudne pytania. Proponuję do oglądania taką drinking game, żebyście walili szota za każdym razem kiedy powiem „jakby”.
